Dlaczego chorujemy.Nerwica,egoizm i bunt.

                  Egocentryzm jest jedną z najbardziej dominujących struktur w bycie duchowym,

                                     przez co staje się podstawą składu ludzkiego ego.

,,Cały mechanizm ewolucji wszechświata opiera się na budowaniu miłości.Aby tej miłości się nauczyć,priorytetem dla człowieka na pierwszym miejscu powinna być nauka miłości do samego siebie. Jest to samolubna miłość,ale z pewnością zainspirowana miłością od Boga,która w jądrze każdego człowieka tętni niezniszczalnością.

Chociaż egoizm generuje znamiona w koronacji cnoty altruizmu i jest fanatyczną miłością człowieka do samego siebie,jest on również obecny ,a zarazem jest logiczną postawą,która promuje błogosławiony stan miłości do wszystkich świętych i aniołów.

W naszym wyjaśnieniu,musimy wziąć pod uwagę to,że egoizm pełni funkcję ,,błędu,,przejściowego, kiedy w jego twórczej funkcji ustaje i szkodzi każdemu ,kto w nadmiarze spełnia swoje niskie ego i zapomina o innych.

W konsekwencji głęboko samolubny człowiek żyje odizolowany od społeczności,w nadmiernym kulcie do własnej osobowości,mało jest zainteresowany jakimkolwiek problemem,chyba,że dla własnego dobra!

Egoista to obywatel idący nurtem fizycznego życia,którego stan ducha charakteryzuje się dominacją i wygodnością administrując wyłącznie świat dla siebie (...)

Biorąc pod uwagę,że egoizm jest manifestacją przejawu życia zwierzęcego,który uzewnętrznia się poprzez zazdrość w swoim przetrwaniu, energia,która potrzebna jest ,aby wspierać ten stan ,również przemieszcza się w dolnym paśmie tegoż stanu animalistycznego.

Ta niska energia brudzi delikatną i wrażliwą tkankę ludzkiego perispiritu (ciała duchowego)

pozostawiając szkodliwe pozostałości ,które muszą być ostudzone lub usunięte,,.

Medium Hercílio Maes, Duch Ramatis.Z książki ,,O evangelho a luz do cosmo,,

(Ewangelia w świetle kosmosu)

Jak widzimy w procesie rozwoju ,zachodzi potrzeba początku fazy egocentryzmu,czyli procesu w którym jednostka lub system koncentruje się na sobie,w celu samopoznania oraz możliwości samoregulacji.

Jednakże na samym początku ewolucji tego procesu ,system ten  będzie zamykać się i otwierać,aby doznać kontaktu zewnętrznego, w celu wymiany energii witalnej.W tym momencie dojdzie do wzbogacenia (w odniesieniu) w wymianie doświadczeń jak również  do konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych.

Doświadczenie w nauce wymiany dawania i otrzymywania,harmonizowania interesów i równowagi jest zachowaniem zdrowym,jeśli jednak podczas przeżywania tych sytuacji powstają zbyt duże trudności i jako obrona,system indywiduum powróci ,by zamknąć się w sobie,konflikty i energia będą mieć tendencję do samozniszczenia.

W dalszym ciągu tekstu zobaczymy ,że nerwica jest ściśle związana z tym zjawiskiem.

NERWICA

Nerwica charakteryzuje się zaburzeniami zachowań uczuć i idei.W chorobie nerwicowej,negatywne doświadczenia mogą na nas mieć mniejszy wpływ ,płytszą regresję,a pozostały psychizm organizuje się na poziomie wyższym,zbliżonym do normy.Te patologiczne formy istnienia,doświadczane są jako wewnętrzny dyskonfort pełen udręk.

Osoba neurotyczna nie jest biernym nosicielem tych symptomów.On sam je tworzy, za pomocą mechanizmów obrony,przeciwko własnemu wewnętrznemu cierpieniu.

Karen Horney,w książce ,, Nerwica a rozwój człowieka,, opisuje:

,,Proces neurotyczny jako szczególnie nieszczęśliwa forma rozwoju ludzkiego,związany jest z udziałem strat energii konstruktywnych,,

Autorka twierdzi,że:

Rozwój nerwicowy,nie tylko różni się pod względem jakości,ponieważ proces ten sprzeciwia się na wiele sposobów normalnego wzrostu.W sprzyjających warunkach,energie człowieka zbiegają się do realizacji własnego potencjału.

Jednak,gdy dana osoba poddawana jest wewnętrznym i zewnętrznym presjom,może zdystansować się do własnego ,,ja,,,kierując większą częścią energii ku pragnieniu przekształcenia się w osobowość absolutnie perfekcyjną-za pomocą własnych sztywnych norm wewnętrznych.,,

Wyidealizowane obrazy,które neurotyk buduje sam dla siebie posiadają cechy ,,boskiej doskonałości,, przypisując sobie niezwykłe predykaty,jak gdyby były jego osobistymi cechami.

Mechanizm ten prowadzi do poczucia ogromnej dumy z samego siebie.

Jednak paradoksalnie ta idealizacja zbudowana jest jako obrona przed silnymi wewnętrznymi uczuciami niższości,pochodzącymi z podstawy niepokoju.

Horney kontynuując,opisuje podstawy niepokoju ,wynikające w wyniku zewnętrznych nacisków wytworzonych przez środowisko ,a także na skutek agitacji wewnętrznej,która jest mu wrodzona.

,,W inicjacyjnych trudnościach neurotycznych ,jednostka czuje się gorsza od innych.To uczucie niższości przynosi poczucie niepewności z której rodzi się fundamentalna udręka.

Jako mechanizm obronny,dziecko w tej sytuacji zaczyna szukać bezpieczeństwa,próbując rozwinąć stanowisko,aby zostać przyjęte w swoim środowisku.Stopniowo oddziela się od własnego ,,ja,,to znaczy od swoich prawdziwych uczuć,postaw zbliżania się i oddalania,do konfrontacji i ucieczki.

Indywiduum z wielu powodów nie miał możliwości,aby rozwinąć prawdziwej pewności do siebie i jego wewnętrzne siły zostały podważone przez fakt ciągłego przebywania w defensywie.

Zatem niezliczone obszary osobowości stały się nieprzydatne do konstruktywnych celów;

w konsekwencji rozpaczliwie potrzebuje zaufania o substytutu tegoż samego.

Biorąc pod uwagę ten sztuczny mechanizm dostosowawczy,indywiduum rozwija zbiór zachowań,które na celu mają wyidealizować obraz samego siebie,ze szkodą dla ,,prawdziwego ja,,to znaczy potencjalnego prawdziwego wzrostu,,.

(Karen Horney)

Postawy zachowań neurotycznych

Izolacja,alienacja 

Jest to dystans do samego siebie, jak powyżej zostało to wyjaśnione.Uczucia, pragnienia i wola

na rzecz bezpieczeństwa przechodzą na drugi plan.

Podbój chwały

Stopniowo jednostka zaczyna entuzjazmować się obrazem siebie,jego koncepcja świata staje

się ekstremalna.Na jednym biegunie znajduje się ,,boska doskonałość,,za którą się maskuje na drugim całkowita niedoskonałość.Dla neurotyka nie istnieje środek.Mała wada,która może mu być przypisana ujawnia wszystkie niedoskonałości,odkrywa jego wewnętrzną sytuację braku bezpieczeństwa, podstawę jego cierpienia,wobec,której czuje się niezdolny do walki.Mechanizm obrony ,który używa jest umiejscowieniem się na piedestale, jako boska figura.

Struktura pychy u neurotyka

Związana jest z podbojem chwały, zgodnie z konceptualizacją K.Horney  neurotyk tworzy cały system,którego doskonałość zbliża się do boskości.Nadmiernie będzie dumny z siebie i z wszystkiego,co bezpośrednio lub pośrednio towarzyszy temu obrazowi.Wszystko inne stanie się nieistotne,lepiej mówiąc,wszystko to ,co może go,,zranić,, stworzony obraz ,zostanie odtworzony do świata zewnętrznego.

Zatem jakakolwiek porażka o trudność ,które go spotkają zakończą się obwinianiem innych.

A więc,neurotyk nie będzie w stanie wypełnić obowiązków wobec własnego życia.

Nienawiść i gardzenie samym sobą

Związana jest ze strukturą pychy.To uczucie pojawia się,kiedy wyraźnie

widoczne jest niepowodzenie.Będąc odpowiedzialnym za własne fiasko , nerwicowiec będzie ukrywać je,aby nie wyszło poza niego.W tej sytuacji neurotyk żyje z poczuciem niepewności,bezradności i lękiem.Przechodzi na radykalny biegun nienawiści i pogardy.

Mechanizmy ,które zostały omówione poprzednio,prowadzą jednostkę ku temu,aby broniła się przed ostatnim opisanym zachowaniem, które czasem wchodzi w sferę niemożliwą do zdobycia.Neurotyk staje się niewolnikiem,ponieważ w celu spełnienia wymagań dochodzi do tyranii wobec samego siebie,aby spełnić te obowiązki,które uznaje za wyidealizowany obraz siebie.Zatem błacha pomyłka stanie się dla niego prawdziwą wewnętrzną udręką.

Nerwica,egoizm i bunt

,,Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął,, (Ew.Łukasza 10;31)

Ten fragment pokazuje kapłana ,który znając prawo,nie zainteresował się ranionym człowiekiem,okazując postawę egoizmu i komfortu,preferował ścieżkę najmniejszego oporu.

Nerwice są przejawami dystonii ducha ,są wynikiem wcześniejszej znajomości prawa,a w którym istota ku własnemu szczęściu decyduje się iść najkrótszą drogą,tym samym doprowadza do trudniejszych sytuacji.

W książce  ,,No Mundo Maior,, ,podyktowanej przez ducha  Andere Luiz, psychografia Chico Xavier ,mentor duchowy Eusebio mówi:

,,W planetarnym teatrze,jesteśmy odtwórcami ewolucyjnego dramatu.Korzystając ze świętych ciał tracimy uświęconą możliwość istnienia,podobnie jak dzieci,których jedynym zmartwieniem są infantylne zabawy.

W ten sposób widzimy się skazanymi przez suwerenne prawa ,które plączą nas prowadząc w gruzowisko śmierci,jak piraci- rozbitkowie,którzy przez długi czas nie zasłużyli na powrót do walk na morzu.

Podczas gdy miliony dusz w regeneracyjnym wysiłku wykorzystują szansę,by dokonać zmian i korekty,miliony innych ubolewają nad własną porażką,zagubione w cierpieniu i rozczarowaniu,,.

Wiemy,że charakterystyką każdej istoty jest osiągnięcie doskonałości,a więc każdy duch przynosi w sobie dziedzictwo Ojca,czyli potencjał,który rozwija się podczas drogi ewolucyjnej.

,,Zrozumienie ewolucji jest fundamentem doktrynalnym,który zapewni większą jasność,kim jest człowiek.

Opierając się na idei uniwersalnego fluidu oraz zasady inteligentnej ,proces transformacji poparty boską miłością ,wiele tysięcy lat temu zaowocował pojawieniem się ducha,który związany był z pierwotną zasadą materii i wyznaczył coraz to doskonalsze formy-aż do pojawienia się człowieka.

Cała praca możliwa była jedynie w oparciu o wykonywanie powtarzalnych doświadczeń :najpierw jako pierwotnej komórki po indywidualność.Od tego momentu prawo reinkarnacji stało się stałym prawem doskonalącym byt.Istota człowiecza nabywając wolną wolę (jako element wzbogacający) podczas reinkarnacji przechodzi doświadczenia ,które bogacą dorobek ducha

lub inne są próbami mającymi na celu naprawienie popełnionych błędów z poprzedniego życia.

Należy dodać,że rolą i obowiązkiem istoty ludzkiej jest kierunek ku doskonałości ,,.

(Alcione Reis Albuquerque, Roberto Lúcio Vieira de Souza, Espíritos diversos.)

Aby osiągnąć doskonałość ,człowiek musi przejść długą drogę przeżytych doświadczeń,a zatem i wysiłku,doświadczenia stopniowo zarejestrują się i utrwalą w jego duchu.Ta nauka wymagać będzie pokory ,by rozpoznawać popełnione błędy,Dzięki pracy w samopoznaniu i intuicyjnej wnikliwości do odpowiednich zadań ,będzie można zadość uczynić zawinionym nadużyciom.

Zdajemy sobie sprawę,że czas przebywania w świecie duchowym pomiędzy reinkarnacjami ,przydzielany jest duchowi po to ,aby rozważył swoją przeszłość ,w tym czasie proponuje się  wiele postaw ku naprawie.Dzięki miłości bożej ,indywiduum zapomni fakty z przeszłości,niemniej jednak treść, która napędza poczucie winy oraz wyrzuty sumienia pozostają utajone na progu świadomej istoty.Wspomnienia te pojawiają się jako formy lęków ,osoba która doszła do poziomu szerszej świadomości postrzegać to będzie w kontraście pomiędzy pojęciami

,,kim jestem,, i ,,kim powinienem być,,

Korzystając z opisu Jorge Andrea o ludzkim psychizmie,widzimy ,że energia ducha przechodzi coraz to bardziej gęstsze obszary drgań, aż do uzewnętrznienia się w naszym świecie- relacji.W strefach pośrednich znajdują się jądra potencjalizujące,które rozwijają się poprzez wymianę wewnętrznych emisji (ducha) z indywidualnym tokiem ewolucji,jak wszystkie potencjalności realizujące osiągnięcia ducha,jak anielskie możliwości zawarte w iskrze bożej.

Wiemy ,że nerwice charakteryzują się zaburzeniami zachowań,uczuć oraz idei i ,że zaburzenia neurotyczne mogą powodować mniejsze ślady -chodzi o bardziej głęboką (pamięć) regresję nadużyć, czyli psychiźmie lepiej zorganizowanym niż to w przypadku psychozy.

Zaproszeniem do tych emisji są słowa:

,,Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski,,.

(Ew.Mateusza 5:48)

Jako istota wykraczająca poza prawa boskie,wspomnienia z przeszłości będą opierać się na poczuciu winy oraz wyrzutach sumienia,które mogą zderzyć się z duchowym przesłaniem ,będzie to potrzeba dążenia ku doskonałości, będąca pełną konfliktów i niepokoju.

K.Horney  neurotyków opisuje z dwoma niezgodnymi postawami :

,,być istotą anielską lub bardzo złą,,.

Neurotyk wybiera drogę najmniejszego oporu,tworząc wyidealizowany obraz z różnymi atrybutami.

Buduje dla siebie iluzję w egoistycznej formie,w której zamyka się ,takie zachowanie uniemożliwia relacjonowanie się z innymi osobami.

W wyżej cytwanym fragmnencie Ewangelii,kapłan nie jest pomocny ,omija na pół umarłego.Aby zrozumieć potrzebę należy rezonować na tym samym poziomie,człowieka ,który został pobity przez zbójców.Potrafić uwzględnić znalezienia się w podobnej sytuacji.

Iluzja jaką tworzy kapłan wobec siebie,jest taka ,że jest osobistością ze świątyni, przez co czuł się bliżej boskości.

Proces ku sztucznej osobowości ,a za tym idealizacji ego prowadzi jednostkę ku utracie energii iskry bożej.

Przybiera charakterystykę doskonałości z kolorem własnej wyobraźni,dzięki wiedzy zdobytej w procesie ewolucyjnym.

Znaleźć w tym można (w pewnym stopniu) wygodnictwo,ponieważ indywidualność chce osiągnąć doskonałość,bez przechodzenia przez ,,ciasną bramę,, (Ew.Św.Mateusza 7;13) to znaczy bez kroczenia długą drogą,krok po kroku, aktualizując boską potencjalność w swej duszy.

Praca samodoskonalenia wymaga wysiłku ,pozbywania się przyjemności , tumoru energetycznego,który powstał na przestrzeni ewolucyjnej, wędrówki i będąc stopniowo sprowadzony do głębin nieświadomości i jego najbliższych warstw przedostaje się do świadomości.

Carl Jung przypomina nam,że nieświadome procesy mają charakter kompulsywny i jedynie mogą cierpieć transformację dzięki przemianom przechodzącymi przez świadomość.

A więc terapia nerwicy opierać musi się na autopoznaniu,zdefiniowaniu samego siebie,co jest istotą dla ewolucji każdego ducha .

Z książki ,,Por que adoecemos,, , ,,Dlaczego chorujemy,, Zasady dla medycyny duszy

Nerwica,egoizm i bunt. Ligia Maria Pompeu Dutra

Ektoplazma

Posiada lepki,półpłynny i biały wygląd,jest podstawową i bardzo ważną  substancją służącą do materializacji przedmiotów oraz duchów.Dla nauki akademickiej ektoplazma jest częścią komórki,która znajduje się pomiędzy membraną a rdzeniem lub częścią obwodową cytoplazmy.Naukowiec Charles Richet uważa ,że ektoplazma jest substancją  o sile nerwowej ,posiadającą podobne do ciała fizycznego właściwości z którego pochodzi.Jest lepka ,biaława,
prawie o przezroczystym wyglądzie z lekkim mlecznym odbiciem,znika w świetle.Jest uważana za podstawę efektów mediumicznych zwanymi fizycznymi ,ponieważ za pomocą tej substancji duchy mogą oddziałowywać na materię.Tymczasem dla duchów ektoplazma ogólnie znana jest jako plasma pochodzenia psychicznego.
Jest to delikatną substancja,która znajduje się pomiędzy perispiritem a fizycznym ciałem i choć w pewnym stopniu jest zdeformowana,obdarzona jest silną witalnością ,służącą jako pomost zjednoczenia planu fizycznego z duchowym.

Sesja mediumiczna z 9 marca 1977r. prowadzona przez Nilsona Pereira de Sousa ,w której zarejestrowano serię materializacji i efektów fizycznych przez medium Divaldo Franco.
Medium Divaldo Franco za pomocą ducha siostry Scheilla zmaterializował białe róże,następnie przez usta i nos zmaterializował znaczną ilość ektoplazmy.

Samobójstwo

Samobójstwo zawsze przynosi tragiczne skutki dla ducha ,ponieważ życie jest nieuniknione i nikt nie może umrzeć przed czasem.
Podczas pięćdziesięciopięcio  letniej praktyki mediumizmu wiele razy  rozmawiałem o tym z duchowymi mentorami.
Każde samobójstwo przynosi bardzo poważne konsekwencje w strukturach ciała duchowego (perispiritu)
Przyszłe badania tych wyjątkowych dzieci ,otworzą szerokie pole badań dla bardzo korzystnych reperkusji.Wiele razy u dzieci widzieliśmy  nowotwory są one  konsekwencjami samobóstwa z poprzedniego życia.
Nasz dobroczyńca Emmanuel miał okazję analizować przedmiot w wielu książkach ,jedna z nich to ,,Religion de los espiritus,, (Religia duchów ) rozdział 61 ,,Wybrane choroby,,

Religion de los espiritus

Reinkarnacja Maria João de Deus (matki Chico Xaviera)

Pewnego wieczoru w 1997 r.odwiedziliśmy Chico Xaviera ,a on nam opowiedział następującą historię:

-Dziś moja matka przyszła do mnie i powiedziała:

-Dziecko moje ,po tylu latach nauki, tu w świecie duchowym klasyfikuje się na stanowisko  pracownika socjalnego.
Przychodzę  pożegnać się i  powiedzieć,że już  nie będę więcej  cię odwiedzać.

-Pani ma zamiar mnie zostawić ?

-Nie dziecko moje.Wyobraź sobie,że twój ojciec musi się odrodzić i powiedział,że będzie reinkarnować , jeśli  ponownie zostanę jego żoną.Rozmawiałam z Cidalią (twoją drugą matką) która wychowała cię z tak wielką miłością,która nigdy nie robiła róznicy pomiędzy moimi ,a swoimi dziećmi.Wspomniała mi,że także musi powrócić na Ziemię.
Powiedziałam jej:

-Cidalia,byłaś tak dobra dla moich dzieci,tyle się poświęciłaś,przetrwałaś tak wiele upokorzeń...
Nigdy nie zapomnę ,kiedy powiedziałaś ,a Joae Candido,że wyjdziesz za niego tylko wtedy,gdy spowrotem wrócą porozrzucane po kilku domach nasze dzieci,tak bardzo chciałaś otoczyć je opieką.
Od mojej decyzji o powrocie do ciała rozmyślałam dużo o tym wszystkim i przychodzę zapytać ?

Czy zaakceptowałabyś ,aby urodzić się jako nasza pierwsza córka?
Objełyśmy się płacząc.

A kiedy się żegnałam,zapytałam:

-Cidalia,co mogłabym zrobić dla ciebie,kiedy będę twoja matką?

Na co odpowiedziała:

-Pani Mario,zawsze miałam duże skłonności do muzyki,bardzo lubię pianino ,ale nigdy nie miałam możliwości,aby to zrealizować.

-Dobrze dziecko moje,przeleję do serca twoje pragnienie,abyś ty jako moja pierwsza córka przyszła ze skłonnościami do muzyki.Jezus zapewni nam radość z posiadania pianina.

W tym momencie Chico zalewał się łzami ,a my wraz z nim.

Pani Maria kontynuowała:

-Twój ojciec Joao Cándido powróci na Ziemię w 1997 r.będę przy nim przez trzy lata ,a nstępnie w pierwszych miesiącach 2000 r.i ja przybędę.

-Ale pani już tak bardzo cierpiała ,czy ponownie chce pani odrodzić się,aby być żoną i matką?
-To są ofiary miłości...
Do zobaczenia kiedyś moje dziecko...

W tym momencie i ona zaczęła płakać-wspomniał Chico.

Z książki  ,,Momentos com Chico Xavier,,

Nerwica,psychoza,schizofrenia,wieloosobowość,psychoza maniakalno depresyjna.Zaburzenia duchowe ,korelacja z poprzednim wcieleniem.

Jeśli  jako spójnego wyjaśnienia wobec chorób,problemów i nieszczęść nie zaakceptuje się prawa reinkarnacji,to gdzie szukać wyjaśnień cierpień,które w wielu przypadkach kończą się opętaniem?

Kto jest w stanie dać odpowiedż ,gdzie leży przyczyna  tak wielu cierpień i zaburzeń?
Jak i gdzie znaleźć wyjście z tych bezsilności,które powodują wiele ran moralnych?

Jeżeli przyjmiemy,że jesteśmy nieśmiertelną istotą,wiecznym duchem,który egzystował już w przeszłości i żyć będzie w przyszłości,która na nas czeka,że teraźniejsze życie jest wynikiem przeszłości i że mamy możliwość stworzenia tej lepszej przyszłości, będzie to moment kiedy istoty ludzkie zaczną się budzić z wielotysięcznego duchowego letargu i dojdą do zrozumienia,że jesteśmy istotą ,która żyje nie według ciała ,a według ducha.

Umysł istoty ludzkiej jest bardzo potężny i wciąż nie znany:umysł to maszyna,która będąc błędnie używana przyniesie cierpienie w formie:nerwicy,psychozy,rozdwojenia jaźni oraz innych zaburzeń o charakterze opętańczym,zostało wyjaśnione to w ,,Księdze mediów,,Allana Kardeca ,kodyfikatora spirytyzmu.

Nerwica należy do coraz częstszych zaburzeń psychicznych.Powinniśmy tą przypadłość rozważyć i zauważyć,że nie tylko psychiatrzy lub naukowcy w stanie są znaleźć kres wobec zakłóceniom,tym bardziej,że świat nauki prawie zawsze świadomie ignoruje pochodzenie istoty -wzniosłego transcendentalnego znaczenia bytu jakim jest :Duch

Aby doszukać się realnych czynników powodujących zaburzenie układu nerwowego ,należy wniknąć w głębsze badanie oraz obserwację,wziąwszy przy tym pod uwagę brak poważniejszych zmian anatomicznych.

Zygmunt Freud nerwicę sklasyfikował od momentu,kiedy występowały wahania fizjologiczne obok zaburzeń czysto psychologicznych ,pomimo,że były przemijające.

Do pierwszej grupy psychonerwic zalicza się:nerwicę lękową,nerwicę neurasteniczną,nerwicę hipochondryczną oraz nerwice aktywujące się od wpływem traumatycznych przeżyć.

Do drugiej grupy zalicza się nerwice histeryczną,niepokoju,konwulsyjno i obsesyjną.

Z punktu widzenia nauk spirytystycznych, neurotyk to jednostka o buntowniczej osobowości,to przestępca wobec uniwersalnych praw w procesie oczyszczania.Odradza się ,aby zadość uczynić popełnionych błedów z poprzedniego życia,często popchnięty do przyśpieszonej reinkarnacji ,w pilnej potrzebie zapomnienia przestępstw,a następnie ich naprawy.Jego psychosfera wpływa na elementy organiczne:dystonie i dysharmonie ,które w późniejszej formie alienacji są odzwierciedleniem jego niezrównoważonego stanu ducha.

Pamięć z poprzednich żyć u człowieka jest przysłonięta przez co zapomina on,że jest istotą duchową ,zdezorientowany gubi się w mechanizmie chorób psychicznych i fizycznych,

w przyczynie i skutku-w rebelii ducha do której sam dopuścił się w przeszłości.

To w naszej przeszłości możemy znaleźć przyczynę i wyjaśnienie z jakiego żródła powstaje ból i konflikty psychiczne ,których doświadczamy dzisiaj,jak również wytłumaczenie tak ważnego procesu jakim jest opętanie(interakcji duchów odcieleśnionych na wcielone),które wciąż ignorowane jest przez wielu.

Wraz z tym wszystkim w poszukiwaniu rozwiazań aberracji psychicznych należy uwzględnić czynnik,którego nie powinno się ignorować,a który nauka wciąż pomija ,tym czynnikiem jest wpływ duchów,motywowanych nienawiścią,żalem,zazdrością,zemstą ...

Terapie medykamentami,techniki analizy zdają się być nie skuteczne ,z jednej strony faworyzują z drugiej szkodzą subtelnym organizacjom psychicznym,tworząc nierównowagę innego charakteru,która przeważnie uaktywni się w przyszłości.

Neurotyk to osoba rozdrażniona w podświadomości, zbuntowana przeciwko sobie i wobec innych.

Jest niestabilny,agresywny,podekscytowany,często używa przemocy.

Będąc zdyscyplinowanym przez kodeks moralny oraz nauki spirytystyczne,neurotyk w stanie jest przezwyciężyć zaburzenia nierównowagi,reorganizując swoje centra umysłowe,tym samym kierując się w kierunku duchowego postępu do którego wszyscy jesteśmy wezwani.

Zaburzenie psychiczne zwane psychozą potrzebują głębszego studium niż nerwica.Nie ma wątpliwości,co do czynników przyczynowych ,które klasyfikuje się jako endogenne.Z pewnością w psychozie poza czynnikami psychologicznymi dodatkowo istnieje podłoże o płaszczyźnie społecznej.

Psychotyk maniako depresyjny w podświadomości przynosi poważne odchylenia moralne z tendencją ucieczki od obowiązków i odpowiedzialności,nauki spirytystyczne tą aberrację  tłumaczą odebraniem sobie życia w przeszłości.

Schizofrenik w swoich wielu kategoryzacjach,również jest zbuntowanym duchem,który wykroczył poza prawauniwersalne przez zaplątanie w nierównowagę z przeszłości.Inkarnuje by spłacić dług i kontynuować dalszy postęp duchowy.

We wszystkich przypadkach za sytuację odchylenia psychicznego zawsze odpowiedzialne jest własne postępowanie.

Wieloosobowość spowodowana jest problemami z dzieciństwa i przeważnie w tym okresie się instaluje.Osoby z zaburzeniem dysocjacyjnym tożsamości ,w podświadomości tworzą procesy ucieczki,powodując podstawy nerwic i psychozy ,która skupiona jest wokół zaburzenia histerycznego.

Procesy zaburzeń dysocjacyjnych w głębokiej podświadomości są bazą do neurotycznej osobowości, kiedy instalują się, stają się dominującym mechanizmem obrony ,przez co często dochodzi do stanu utraty świadomości

Zaburzenia psychiczne to nic innego jak ucieczka od obowiązków i odpowiedzialności oraz kultywowanie przez dłuższy czas niestosownych zachowań,to wykroczenie poza boskie prawa.

Nierównowaga psychiczna wewnątrz bytu wpływa na materialne ciało,co powoduje kilka mniej lub bardziej poważnych zaburzeń,trwać może to wiele lat jak również wiele wcieleń.

Przetrwawszy śmierć fizyczną,duch budząc się w nowej rzeczywistości ,w naturalnym procesie psychicznego powinowactwa poszukuje tych,którzy w wielu przypadkach byli dla niego nieprzyjaźni,co przejawiało się pod postacią burzliwych i długich procesów głębokiego opętania,których (kiedy przebywał w ciele fizycznym)nie był świadomy.W tym procesie opętania stał się produktem wpływu parazytozy natury duchowej z którego zakłócenia fluidyczne

były odbiciem uczuć bezcielesnych duchów .W pierwszej sferze przejawiały się jako natury psychicznej,a następnie psychofizycznej relacjonując się z procesem zaburzenia osobowości,która w istocie jest procesem bolesnej wampiryzacji duchów poszukujących trwałych przyjemności,których nie mogą znaleźć w świecie duchowym.

Wiadomość od Carneiro de Campos otrzymana drogą mediumiczną przez medium 

Divaldo Pereira Franco.

Kiedy w naszej psychice uzewnętrzniają się  bolesne konflikty, bezwzględnie należy szukać niezbędnej pomocy.

Dla tych ,którzy szukają pomocy,koniecznym jest przezwyciężanie własnych niedoskonałości,walka z egoizmem ,praktykowanie charytatywności moralnej i materialnej, przebaczanie , unoszenie myśli,modlitwa do Boga z suplikacją ,aby otrzymać niezbędną harmonię,która wzniesie nas ponad trudności,zaburzenia i procesy opętańcze.

Ponadto osoby z zaburzeniami psychicznymi powinny skorzystać  z aplikacji drogocennych fluidów przenoszonych przez braci duchowych.   Centrum Uzdrawiania Duchowego

Pamiętajmy,że nikt z nas nie jest pozostawiony w zapomnieniu,jeśli nie rozwijamy życia duchowego we właściwym tempie,to tylko z powodu braku naszej woli i oślepiających złudzeń.

Isabel Porras González

 Inquietudes espiritas