Naprzeciw niebezpieczeństwu

,,A powiadam wam: Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego

wobec aniołów Bożych.,, (Łuk.12:8)

Wielu towarzyszy poświęcając się pracy ewangelicznej myśli ,że wyznawanie Mistrza streścić jedynie można przez wyznawanie wiary przez słowa.

Czy aby pokazać,że szczerze jednoczymy się z Jezusem wystarczy na mównicy gorąco rozmawiać z braćmi,którzy nie potrafią jeszcze nas zrozumieć ?

Takie wyznania były przez wieki przedmiotem rozmów większości uczniów Jezusa,ta odważna postawa jest jedną ze stron realizacji,ale w międzyczasie nie buduje się potrzebnej cennej całości.

Przyznanie się do Chrystusa przed ludźmi to objawienie światła i mocy miłości i chwały,którego zwykli ludzie jeszcze nie znają.

A więc to nie wskazujące wszczepienie innym przekonań jest  potrzebne ,a wznoszenie życia na wyższe poziomy,tak,aby Duchy światła mogły znaleźć w naszej duszy,coś górnego,co nie mogą znaleźć w innych ludziach ,miejscach i sytuacjach na świecie.

Nie jest łatwym przyznawać się do Jezusa (pomiędzy społecznością ziemską),kiedy wiemy,że on sam był przez nich doprowadzony do krzyża męczeństwa.W przyznawaniu się do Jezusa,głęboko doświadczajmy,że jego przekonujące słowo przemawia do nas w Ewangelii Prawdy i Miłości.

Uczeń powinien być świadom ,że istnieje niebezpieczeństwo werbalne,kiedy nie

ma udziału jego wewnętrznych energii.

Jezus na drodze świata pragnie być wyznawany przez swoich naśladowców;ale ten czyn nie tylko powinno się praktykować przez słowa,jak przez żywą demonstrację serca.

Z książki ,,Sigueme,,

Duch Emmanuel

Psychografia medium Francisco Candido Xavier

Auto opętanie

Liczba osób,które są nosicielami auto opętania jest nieobliczalna.

Kodyfikator spirytyzmu Allan Kardec powiedział ,,Rzadkością jest człowiek,który się nie 
auto opętuje.,, 

Duchową przyczyną problemu auto opętania jest synchronizacja z duchami  ciemności,są to duchy,które zostały

zranione w poprzednich wcieleniach,niosąc w sobie nienawiść,pragnienie zemsty,

szkodzenie istotom ludzkim generując niezliczone problemy zdrowotne,emocjonalne,

rodzinne,zawodowe itd.

Należy wyjaśnić,że nasilające się  problemy nie zawsze są spowodowane przez opętujące 

duchy,jak przez samych siebie, osoby auto opętujące się są sprawcami
konfliktów psychologicznych na własne życzenie.

Takie osoby są chore duchowo.Wielu z nich jest egocentrykami,zwracają uwagę na sprawy 

dotyczące siebie,na własne problemy,dręczą się własnymi negatywnymi,chorymi myślami.

Osoby te przedstawiają autorytaryzm, arogancję,niecierpliwość,oszczerstwa,chęć do 

występków seksualnych,są uwięzieni w nikotyniźmie,w alkoholu itp.

Te chore dusze łatwo się denerwują,wpadając w złość,gniew,dopuszczają się przemocy 

w pracy w domu,obrażają swoich bliskich,tworząc sytuacje pełne presji i smutku.

Osoba zazdrosna ,ze względu na wąską wizję,natarczywie wyobraża sobie możliwość 

zdrady przez współmałżonka,którego kocha.

Depresję można traktować jako chorobę o charakterze auto opętańczym,zwłaszcza,kiedy 

chora dusza nie jest zadowolona ze swojego życia gniewa się,ponieważ życie nie daje mu 

to czego by dla siebie pragnął, nie przestając być osobą apodyktyczną.

Osoba depresyjna pragnie zdrowia i położyć kres swego istnienia w nieistnieniu,ale nie 

chce zmieniać swoich postaw,aby zrozumieć siebie innych i życie.

Zamiast tego prezentuje się jako ofiara ,w buncie przez co wiele cierpi.

Aby ewoluować istnieją tylko dwie ścieżki :miłości i bólu.Ale z powodu złych nawyków i 

niedoskonałości ,aby stać się lepszym człowiekiem takie osoby zamiast wybierać ścieżkę 

miłości ,idą drogą bólu i cierpienia.

Luiz Pimenta

Reinkarnacja na planie ziemskim

Pyt.223 Czy dusza wciela się powtórnie natychmiast po odłączeniu się od ciała?

„Czasem natychmiast, lecz najczęściej po krótszej lub dłuższej przerwie.
W światach wyższych reinkarnacja jest prawie zawsze natychmiastowa;
materia cielesna jest mniej prymitywna, a wcielony Duch korzysta
tam z prawie wszystkich zdolności Ducha; jego normalny stan
odpowiada stanowi waszych jasnowidzących somnambulików.
,,Księga Duchów,, Allan Kardec
https://ksiazki-spirytystyczne.pl/produkt/ksiega-duchow-allan-kardec/

-Mam dziewięćdziesiąt cztery lata,martwię się o moich rodziców,którzy odcieleśnili się czterdzieści pięć lat temu.Minęły trzy dekady od śmierci mojej żony,prawie pół wieku od śmierci nastoletniego syna.
Kiedy Bóg po tak długim czasie mnie wezwie do świata duchów nie odnajdziemy się,a więc nasze związki całkowicie się zatrą.



Takie rozumowanie używane jest często przez tych,którzy nie akceptują reinkarnacji.
O reinkarnacji ,,jeśli jest to prawdą,,-mówią ,to  nie integruje ona dusz,ponieważ duchy za każdym razem wchodzą w nowe związki,więc wszystko się zatraca.

Nic takiego !



Jeśli we współistnieniu zawiązała się miłość zawsze będzie ona trwała,pomimo tego,że osoby,które kochaliśmy fizycznie już nie żyją.
Duchy ,które w ewolucji posunęły się do przodu idą na wyższe poziomy stając się aniołami stróżami swoich umiłowanych w zaświatach i tu na Ziemi.Dlatego role w teatrze życia mogą zostać zmienione,a prawowita miłość zawsze będzie niezmienna i niezniszczalna.



Z drugiej strony,reinkarnacja nie jest ewolucyjnym kołowrotem,w którym duch nieustannie reinkarnuje  bez przerwy na odpoczynek w świecie duchów.Żaden uczeń nie mieszka w szkole,uczy się w niej znacznie krócej niż można sobie to wyobrazić,biorąc pod uwagę,że rok szkolny ma sto siedemdziesiąt dni,a nauka zajmuje tylko sześć godzin dziennie,dochodzimy do wniosku,że szkoła zajmuje jedną dziesiątą swojego czasu.Coś podobnego dzieje się w naszych ziemskich doświadczeniach ,to również jest szkoła.Im więcej pokonamy naszych niedoskonałości
 ( na ścieżce reinkarnacyjnej)  tym dłużej pozostaniemy w duchowym domu.



Duchy wyższe rzadko reinkarnują ,a kiedy się wcielają, to tylko po to ,by w swoich chwalebnych misjach dać przykład i instruować ,ponieważ Duchy wyższe nie mają czego tu się uczyć.



Nieuzasadniony jest lęk,że nie odnajdziemy krewnych,którzy dezinkarnowali wcześniej niż my.
Poza wyjątkowymi okolicznościami długość naszego pobytu w świecie duchów jest długa,może trwać nawet około sto lat. Wynika to między inymi z braku wolnych miejsc na planie ziemskim.



Często w manifestacjach duchowych dobroczynne Duchy nawołują :

-Wykorzystaj okazję,którą dał ci Bóg,walcz z niedoskonałościami,dąż do odnowy,praktykuj dobro,zdobywaj cnoty.Doceń błogosławioną okazję reinkarnacji,ponieważ istnieją szeregi duchów czekających w długiej kolejce na możliwość ponownego życia w ciele.

Ta retardacja pozwlająca na reinkarnację powoduje ,że kolejne wcielenia są dłuższe lub krótsze.
W analizie Ducha Andre Luiza,psychografia Francisco Candido Xavier z 1964r.mówi się,że bezcielesna populacja związanych z Ziemią wynosi około dwadzieścia tysięcy milionów Duchów A w 1964 r.liczba wcielonych duchów wynosiła ponad trzy miliardy .Jeśli ta statystyka pozostanie (uwzględniając kraje rozwinięte i słabo rozwinięte) ,aby wcieliły się wszystkie duchy w ,,kolejce,, na reinkarnację trzeba będzie czekać około czterystu lat.



Te liczby dają nam poczucie,że spędzamy więcej czasu w przestrzeni kosmicznej,ponieważ zapotrzebowanie na reinkarnację jest znacznie większe niż ,,oferta miejsc,,.
Nie ma zatem powodu ,aby obawiać się,że po naszym odcieleśnieniu  nie odnajdziemy tych,którzy odeszli wcześniej.
Śmierć dla tych,którzy prawdziwie z wiernością się kochali pokona bariery czasu i przestrzeni.



Naukowcy badający reinkarnację za pomocą hipnozy regresyjnej lub indukcji, stwierdzili,że pomimo rozpiętości w latach , odległość pomiędzy wcieleniami wynosić może około dwustu pięćdziesięciu lat,a i nawet przekroczyć tysiąc lat.



W przeprowadzonych badaniach wokół spontanicznych wspomnień,niektóre dzieci pamiętają poprzednie istnienie z takim bogactwem szczegółów,że wprowadzają w osłupienie  dorosłych.Wyobraźmy sobie dziecko,które oświadcza swoim rodzicom:



-Nie wiem,co robię w waszej rodzinie.Moi prawdziwi rodzice mieszkają w innym mieście.Mam innych braci,jestem żonaty,mam dzieci...



Jest to nic innego jak zamieszanie nałożone przez ducha ,który wciąż wspomina się jako inna osobowość.



Naukowcy uważają,że w takich przypadkach przerwa pomiędzy wcieleniami nie jest dłuższa niż dwadzieścia lat, co wydaje się sprzeczne z tezą,że przerwa pomiędzy wcieleniami jest długa.



Takie dziecko pamięta poprzednie życie,ponieważ na płaszczyźnie duchowej było tylko krótki czas.
A więc jeśli takie przypadki są rzadkie oznacza to,że krótkie przerwy pomiędzy wcieleniami są wyjątkiem.



Nie jest daleki dzień w którym reinkarnacja zostanie uznana przez społeczność naukową,odkrywając pewne luki w teorii ewolucji Darwina.
Również świat nauki będzie zaskoczony,że wszystkie konsekwencje kulturowe,społeczne i moralne relacjonują się poprzednimi życiami,które doskonale nakreślił i zdefiniował wybitny kodyfikator Allan Kardec w swych podstawowych pracach spirytystycznych.



Uzyskanie tej błogosławionej wiedzy,zanim nauką ją rozszerzy implikuje wielkie zobowiązanie.



Między innymi rozwój świadomości reinkarnacyjnej ,ceniąc tranzyt ziemskiego wcielenia jako szkołę ze stosownymi lekcjami jako cel wyższy.



Jedynie w ten sposób powracając do duchowego domu,ogarnie nas szczęście za którym tęsknimy ,jak sugeruje David w słynnym XXIII Psalmie ,,W domu Pana będę żył przez długie dni,,.



Richard Simonetti
Fragment z książki,,Kto się boi duchów,,